'Een wilg als symbool voor de bewoners van het Wilgenstruweel'

Drukbezochte ontmoetingsruimte

Vrijwel iedere dag komen bewoners van de Wilgenstruweel samen in de ontmoetingsruimte. Om koffie te drinken en te sjoelen, knutselen, puzzelen of biljarten. Dat laatste is favoriet bij Frans Sengers, secretaris van de bewonersvereniging. “Jammer genoeg win ik niet vaak,” lacht hij. “Er zijn er hier twee die nog veel beter zijn dan ik. Maar dat geeft niet.”

Actieve bewonersvereniging

Meneer Sengers beschrijft een actieve bewonersvereniging. Met jaarlijks haringhappen op de woensdag na carnaval, en een paasbrunch. En zelfs een uitje naar het centrum van Den Bosch, toen het gebouw tien jaar bestond.

Aan dat soort activiteiten draagt BrabantWonen graag een steentje bij. Maar het zijn de bewoners die samen de activiteiten organiseren. En dat ondanks hun leeftijd – de meesten zijn boven de tachtig. “In het gebouw wonen veel alleenstaanden. Voor hen is het extra fijn om elkaar te kunnen ontmoeten. Van mij mogen nog veel meer mensen vaker langskomen.”

Wandkleed met wilg

Onder de bewoners heeft iedereen zo z’n specialiteiten. “Daar maken we graag gebruik van,” vertelt meneer Sengers. “Een mooi voorbeeld is mevrouw De Pater. Zij maakt mooie wandkleden. Vanuit de bewonersvereniging vroegen we haar om ook zo’n wandkleed te maken voor de gezamenlijke ruimte. Dat werd een prachtige wilg met z’n struweel. Een passend stuk voor ons gebouw.”

Duurzame kunst

Mevrouw De Pater ging op een duurzame manier aan de slag. Ze verwerkte afval, zoals oude stropdassen, bierdopjes en clipjes van blikjes. Het wandkleed dat ze maakte staat symbool voor de sterke en kleurrijke bewoners van het Wilgenstruweel. Dat schreef mevrouw De Pater zelf op het bordje dat ze maakte voor de tentoonstelling waarbij haar kunstwerk werd onthuld.

Zo’n tentoonstelling vindt een keer per jaar plaats. Bewoners laten er hun nieuwste werken aan elkaar zien. Dingen waar ze trots op zijn. Dat gaat van wandkleden zoals die van mevrouw De Pater tot schilderijen en ingelijste puzzels. Na de tentoonstelling bleef het wandkleed van mevrouw De Pater hangen, als permanente versiering van de ruimte. “De bewoners vinden het prachtig: we krijgen mooie reacties op de wilg.”